Część 11. Kamphora obejmuje pozycję

Wyzwolona od wiecznie smutnego mogłam nareszcie odetchnąć, nikt mi się w nic nie wtrącał i miałam święty spokój.
Okazało się że Kamphora ma ropę w kłębie, kłąb musiał być odgnieciony łękiem siodła, bo smutny uparcie pchał to siodło do przodu mówiąc że tak lubi a ja próbowałam wytłumaczyć idiocie, że akurat TO siodło jest tak zbudowane, że ma leżeć niżej, w zagłębieniu grzbietu, bo łęk ma specjalnie zrobiony.
Nie, siodło ma byc na kłębie bo on tak lubi. Przecież ja mądrzejsza nie mogę być, no jakim prawem niby.

Tak więc Kamphora miała nabrany kłąb w którym w końcu zrobiło się ujście i popłynęła rzeka ropy!  Przez jakieś dwa tygodnie myłam jej to środkiem antyseptycznym, nie dopuszczając by się zamknęło, masowałam gąbką żeby ropa wyszła, w końcu wszystko doszło do normy i wróciłyśmy do pracy.

na torze Long Hill w centrum Newmarket

Niedługo później jedna z lokalnych stadnin przeszła w nowe ręce, znajomy objął zarządzanie, a mnie została zaproponowana praca na stanowisku koniuszego.

Dzięki Kamphorze miałam juz sporo znajomości w wyścigowym światku w Newmarket.

Po pewnym czasie decyzją szefa zarządzający odszedł, ponieważ stadnina trochę wiała pustkami i jakos nie było widać nowych klientów.
Szef miał kilka koni wyścigowych w stajni po sąsiedzku oraz dwa na miejscu, niezłego wałacha z kontuzją ścięgna oraz trzyletniego wałacha wielkoluda (wielkokonia w tym przypadku raczej!).

I tak zostałam managerem stadniny.

Kamphora robi za modelkę do zdjęcia na stronę internetową

Ściągnęłam firmy przewożące konie, oferując stajnię tranzytową i częstymi gośćmi byli u nas Niemcy, wożący klacze do Irlandii i UK na krycie najlepszymi ogierami, oraz Irlandczycy, przywożący konie na aukcje.

z Elle Danzig, niemiecką sławą która wygrała ponad milion euro w swojej karierze a obecnie jest cenną matką

Mielismy równiez konie w treningu przygotowawczym (pre-training) - w Wielkiej Brytanii przepisy wymagają, aby koń w ciagu dwóch tygodni poprzedzających wyścig w którym będzie biegał, stał w licencjonowanej stajni wyścigowej.

Poza tym trener może mieć dodatkową stajnię oprócz bazowej, jeśli nie jest ona w znacznym oddaleniu, co otwierało furtkę do treningu pod nazwisko sąsiada - a w tym czasie jeszcze nosiłam się z myślą uzyskania licencji trenerskiej w Newmarket, poczyniłam juz nawet pewne kroki w tym celu.

Udało mi się więc w pewnym momencie uzyskać kilku właścicieli, chętnych do współpracy.

Dzięki niemal trzydziestu hektarom, jakimi dysponowała stadnina, przyjmowałam także konie wyścigowe na odpoczynek, i tak zaprzyjaźniłam się z, nieżyjącym juz niestety, byłym trenerem, Mickiem Quinlanem.

odpoczywające konie wyścigowe

Kamphory juz nawet nie miałam czasu trenować, skupiałam się na koniach powierzonych mi w trening ponieważ to był priorytet. Nie mając stałych "jeżdżących" pracowników nie zawsze miałam z kim jeździć i często zdarzało się, że jeździłam po siedem, osiem koni dziennie - jak za dawnych dobrych czasów na Służewcu.
Nawet miałam do dyspozycji maszynę stępową, więc mogłam trening prowadzić "po polsku", czyli zamiast odstępować konia pod siodłem, "wrzucałam" go do karuzeli, co znacznie ułatwiało sprawę.

przed wejściem na tor Warren Hill w centrum Newmarket

Traktorem też jeździłam, a jakże, pielęgnujac padoki, nieraz do 11 wieczorem. Mała moja jack russelka Rosie, wówczas szczeniak, miała specjalną "psią" półeczkę w Massey Fergusonie i jeździa razem ze mną :).

pies traktorowy ;-)

I teraz zaczęłam widzieć naprawdę wyścigi angielskie od kuchni, z perspektywy z której ich nie znałam, bo mimo iż wiedziałam chociażby o koniach pracujących na środkach przeciwbólowych (żeby nie kulały) czy o celowym obnizaniu formy konia poprzez zapisywanie go do wyścigów których nie by w stanie wygrać, teraz zetknęłam się z całą prawdą.

Wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one.

Koń, wysoko zagrany w wyścigu, na wygraną lub płatne miejsce, jeden z faworytów z absolutną szansą - nie miał prawa wygrać.
To zadanie należało już do dżokeja.
Właściciele grali przeciwko swoim koniom i zgarniali fortuny.

Były też środki zapisywane przez lekarza weterynarii, renomowanego lekarza z renomowanej kliniki w mieście.
Jeśli środki zapisał lekarz, trener był czysty, prawda? Nie groziło mu odebranie licencji.


Jakoś tak pomału moja wielka pasja życiowa, wielka miłość do wyścigów zaczęła słabnąć...

ciąg dalszy nastąpi...